English translation for this page is currently unavailable. We are working on it, stay tuned!

ขออภัย
คุณยังไม่สามารถดูประกาศนี้ได้ในขณะนี้

เหรียญยืนหลวงพ่อฮวด วัดหัวถนนใต้ปี๒๕๔๓ รูปที่ 1

เหรียญยืนหลวงพ่อฮวด วัดหัวถนนใต้ปี๒๕๔๓ รูปที่ 2

เหรียญยืนหลวงพ่อฮวด วัดหัวถนนใต้ปี๒๕๔๓ รูปที่ 3

เหรียญยืนหลวงพ่อฮวด วัดหัวถนนใต้ปี๒๕๔๓ รูปที่ 4

เหรียญยืนหลวงพ่อฮวด วัดหัวถนนใต้ปี๒๕๔๓ รูปที่ 5

1 / 6

เหรียญยืนหลวงพ่อฮวด วัดหัวถนนใต้ปี๒๕๔๓

฿ 450

ลงขายโดยลุงแม็ก นครสวรรค์

รายละเอียดสินค้า

จัดเป็นอีกเรื่องที่ “เหนือกว่าความเป็นจริง” และเป็นสิ่งที่ “เหลือเชื่อ” เกินกว่าจะอธิบายได้เพราะเป็น “ปรากฏการณ์” ที่ “เหนือธรรมชาติ” จึงนิยมเรียกกันว่า “อภินิหาร” หรือ “เหนือลิขิต?? ประกาศิตฟ้าดิน??” ก็ว่าได้เพราะเรื่องราวเช่นนี้มักจะมีให้เห็นอยู่เสมอผู้เขียนจึงนำมาเสนอ เพื่อให้ทุกท่านที่ “อ่านความจริง...อ่านเดลินิวส์” ได้รับทราบกันว่าเป็นอีก “เรื่องจริง” ที่สามารถพิสูจน์ได้ โดยเรื่องราวนี้แม้เหตุการณ์จะผ่านไปแล้ว 44 ปี แต่ก็เหมือนเพิ่งจะผ่านไปไวไวนี้เอง เพราะชาวบ้านแห่ง “อำเภอท่าตะโก จังหวัดนครสวรรค์” ยังคงร่ำลือกล่าวขวัญถึงอยู่เสมอมิได้ขาดแม้ว่าเรื่องราวนี้เกิดขึ้น เมื่อวันที่ 3 พฤศจิกายน พ.ศ.2507 เวลา 20.10 น.ขณะที่ “ลุงทองสุข พงษ์ทอง” ชาวบ้านหัวถนนใต้ หมู่ที่ 2 ต.หัวถนน จ.นครสวรรค์ กำลังปิดร้านค้าปรากฏมีคนร้าย 3 คนได้บุก “เข้าปล้น” ทำการกวาดทรัพย์สินไปได้หลายอย่างแต่เป็นที่ “อัศจรรย์” เมื่อ “กระป๋อง” ที่ “ลุงทองสุข” ใช้เป็นที่ “เก็บเงิน” จากการขายของในช่วงกลางวันที่ “ตั้งอยู่บนหัวนอน” โจรไม่ได้นำไปด้วยเหตุก็เพราะใน “กระป๋องใบนั้น” มี “เหรียญรุ่นแรกหลวงพ่อฮวดวัดหัวถนนใต้” ที่ลุงทองสุขนำมาใส่ไว้และขณะที่โจรล่าถอยออกจากร้านเพราะได้ทรัพย์สินตามที่ต้องการแล้วแต่ “ลุงทองสุข” กลับเกิดเสียดายทรัพย์สินจึงวิ่งตาม เลยถูกโจรยิงกระสุนเจาะเข้าที่หัวไหล่ขวาของลุงทองสุข แต่ปรากฏว่ากระสุนไม่ทะลุผิวหนังเลยเพียงแต่เป็น “รอยไหม้” และบวมเท่านั้นแสดงให้เห็นว่า “เหรียญหลวงพ่อฮวด” มีพุทธานุภาพทางด้านคงกระพันชาตรีและแคล้วคลาดเป็นเยี่ยม
อีกเรื่องที่ต้องนำมาเสนอคือ “นายชวการ รัตนธีรเดช” เล่าว่าพี่ชายของ “เสี่ยเฮ้า” ซึ่งเป็นเพื่อนของเขาเองและเป็นศิษย์ “หลวงพ่อฮวด” ด้วยมีอาชีพ “ค้าข้าว” จึงต้องตระเวนวขับรถ 10 ล้อไป “ขนข้าว” ตามที่ต่างๆวันหนึ่งขณะขับรถวิ่งมาถึง “สามแยกวิเศษโพธิ์ทอง” ก็ถูกคนร้าย 3 คนใช้ปืน “บุกปล้น” และบังคับให้ขับรถเข้าไปในป่าลึกจากนั้นจึงจับพี่ชาย “เสี่ยเฮ้า” และลูกน้องมัดกับต้นไม้เพื่อรอให้มืดลงจึงจะขับรถขนข้าวหนีไป แต่ระหว่างรอเวลาให้มืดลง “หนึ่งในคนร้าย” ได้ใช้ปืนจ่อเข้าที่ “หัวพี่ชายเสี่ยเฮ้า” พร้อมขู่ขึ้นว่า “ยิงทิ้งซะดีมั้ง ขี้เกียจเฝ้าแล้ว” พี่ชายเสี่ยเฮ้าตัวเย็นเฉียบด้วยความกลัวจึงหลับตาลงแล้วพึมพัมว่า “หลวงพ่อฮวด...ช่วยลูกด้วย” พอสิ้นคำก็ปรากฏเรื่องที่น่าอัศจรรย์เมื่อพี่ชายเสี่ยเฮ้ามองเห็น “หลวงพ่อฮวด” มานั่งลอยเด่นอยู่บนหัวตัวเองทั้งๆที่ยังหลับตาและพอลืมตาขึ้นก็เห็น 3คนร้ายเดินไปที่รถแล้วทำการสตาร์ทรถขับหนีไป พี่ชายเสี่ยเฮ้าจึงแก้มัดตัวเองจนหลุด ไปขอความช่วยเหลือจากชาวบ้านให้พาไปแจ้งความกับตำรวจ
ต่อมาเจ้าหน้าที่ตำรวจได้ระดมกำลังติดตามคนร้าย ยังบริเวณที่เห็นคนร้ายขับรถหนีไปจึงพบรถ 10 ล้อ จอดอยู่ไม่ไกลจากที่เกิดเหตุมากนัก ซึ่งเป็นที่น่าแปลกใจเพราะระยะเว ลาห่างกันตั้ง 3-4 ชั่วโมง แต่คนร้ายกลับขับรถหนีจากที่เกิดเหตุได้ไม่มากนัก โดยสังเกตได้จากรอยล้อรถที่มีการขับวนเวียนอยู่บริเวณนั้นหลายรอบในลักษณะหาทางออกไปไม่ได้จึงต้องทิ้งรถหลบหนีไปครั้น “เสี่ยเฮ้า” ทราบเรื่องจากพี่ชายก็ไปกราบ “หลวงพ่อฮวด” พร้อมเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้ท่านฟังโดยยืนยันกับท่านว่า “เพราะหลวงพ่อไปช่วยพี่ชายจึงไม่ถูกยิงและเอารถไปไม่ได้” แต่ “หลวงพ่อฮวด” ก็นั่งเฉยไม่ตอบรับหรือปฏิเสธ “เสี่ยเฮ้า” จึงย้ำถามหลวงพ่ออีกหลายครั้งว่าไฉนจึงไปช่วยพี่ชายได้ที่สุดหลวงพ่อจึงบอกว่า “ฉันนั่งสมาธิและแผ่เมตตาไปให้กับลูกศิษย์ทุกคน ดังนั้นถ้าผู้ใดตกทุกข์ได้ยากแล้วระลึกถึงฉัน เขาก็จะมองเห็นฉันเหมือนนิมิตนะ” เสี่ยเฮ้าได้ยินชัดเจนจึงก้มกราบเท้าท่านแบบยอมรับและนับถืออย่างสนิทใจ