English translation for this page is currently unavailable. We are working on it, stay tuned!

ขออภัย
ประกาศนี้ปิดการขายไปแล้วขณะนี้

พระกริ่งรัชกาล ร.๕ ทรงจีน 2411 วัดมังกรกมลาวาส (เล่งเน่ยยี่)

฿ 2,500

ลงขายโดยfujilover2u

รายละเอียดสินค้า

พระกริ่งรัชกาล ร.๕ ทรงจีน 2411 วัดมังกรกมลาวาส (เล่งเน่ยยี่)
พระกริ่งรัชกาล ร.๕ ทรงจีน พระกริ่งรัชกาลทรงจีน เป็นพระกริ่งที่สร้างขึ้นในรัชสมัย ร.๕ ซึ่งมีการออกแบบองค์พระที่ผสมผสานพุทธศิลป์ของจีนและไทยเข้าด้วยกันได้อย่างลงตัวงดงามยิ่ง จัดเป็นพระกริ่งที่มีลายเส้นอ่อนช้อย ดูสวยงามทุก ๆ มุมมอง โดยเฉพาะองค์นำมาแต่งผิวให้งดงามเป็นพิเศษเนื้อพระทำจากมวลสารโลหะหลายประเภท มีทั้งเนื้อสัมฤทธิ์ (สัมฤทธิ์เดช – ผิวออกน้ำตาลแดง) เนื้อเงิน เนื้อทองเหลือง อ้างอิงจากเอกสารที่พบว่าจัดสร้างโดยวัดมังกรกมลาวาส (เล่งเน่ยยี่) ในปี พ.ศ. ��'๔��'��' เมื่อ ร.๕ ทรงขึ้นครองราชย์ เฉพาะองค์ที่มีอักษรจีนใต้ฐานสามารถแปลความได้ว่า โชคดี มีทรัพย์ สุขภาพดีอายุยืน (ฮก ลก ซิ่ว) และ ร้อยปีเป็นดั่งเทพ (ขอให้ทรงครองราชย์ยืนยาวร้อยปี) ทำให้สันนิษฐานได้ว่าตรงกันกับเอกสารอ้างอิง ซึ่งเป็นปีที่สร้างพระกริ่งการสร้างพระกริ่ง และพระชัยวั��'น์ประจำรัชกาล เป็นพระราชประเพณีโบราณที่ถือปฏิบัติมา ตั้งแต่สมัยกรุงศรีอยุธยา แต่ในรัชสมัย ร.๔ นั้น สมเด็จพระปิ่นเกล้า (วังหน้า) ทรงเป็นผู้จัดสร้างพระกริ่ง โดยมีสมเด็จโตร่วมสร้างในส่วนฝ่ายสงฆ์ และร่วมทำพิธีพุทธาภิเษก รูปแบบพิมพ์ทรงของพระกริ่งมีความละเอียดปราณีตขึ้น และต่อมาได้ปรับแต่งให้คล้ายพระกริ่งจีนใหญ่มากขึ้น มีพุทธศิลป์งดงามมากขึ้น จากนั้นได้สร้างพระกริ่ง และพระชัยวั��'น์ขึ้นในวาระต่าง ๆ หลายพิมพ์ทรงด้วยกัน ในรัชสมัย ร.๕ ในปี พ.ศ. ��'๔��'��' การสร้างพระกริ่งและพระเครื่องอื่น ๆ ก็ยังมีวังหน้าเป็นผู้ดูแลการจัดสร้าง โดยมีสมเด็จโตร่วมในส่วนของฝ่ายสงฆ์ ได้นำพระกริ่งรุ่นเก่าที่สร้างตั้งแต่สมัย ร.๓ มาตกแต่งผิวใหม่ด้วยความปราณีตบรรจงอย่างยิ่ง (ดังที่ปรากฏตามรูปภาพที่แสดงไว้) ส่วนพระกริ่งที่สร้างขึ้นมาใหม่หลายๆพิมพ์ทรงก็มีความงดงามเป็นที่สุด ในวาระต่อมาสมเด็จโตได้มรณภาพ (ปี พ.ศ. ��'๔��'๕) การจัดสร้างพระกริ่งและพระชัยวั��'น์ในปี พ.ศ. ��'๔��'๖ จึงมีสมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระยาปวเรศวริยาลงกรณ์ (ขณะนั้นยังไม่ได้รับการแต่งตั้งเป็นสมเด็จพระสังฆราช) ร่วมสร้างในส่วนฝ่ายสงฆ์แทนสมเด็จโต เรื่อยมาจนถึงปี พ.ศ. ��'๔๓๔ (สิ้นพระชนม์ในปี พ.ศ. ��'๔๓๕)หากพิจารณาลักษณะทางพุทธศิลป์ของพระกริ่งประจำรัชกาลที่นำรูปภาพมาแสดง จะเห็นว่าพระกริ่งที่จัดสร้างในสมัย ร.๓ จะมีขนาดค่อนข้างเล็ก รูปหน้าจะสั้นเป็นทรงกลมมน การหล่อพระกริ่งจะหล่อตันแล้วจึงเจาะรูฝังเม็ดกริ่งที่ด้านข้าง ตรงกึ่งกลางของฐานหลัง หลังเริ่มต้นรัชสมัย ร.๔ (พ.ศ. ��'๓๙๔) รูปทรงของพระกริ่งยังคงยึดตามรูปแบบของพระกริ่งสมัย ร.๓ ที่มีรูปหน้ากลมสั้น (ดังจะเห็นได้จากพระกริ่งพระธาตุพนม ในปี พ.ศ. ��'๔๐��') แต่พิมพ์ทรงมีรายละเอียดงดงามขึ้น ต่อมาได้เริ่มปรับเปลี่ยนรูปทรงของพระกริ่งประจำรัชกาล จึงได้ปรับลักษณะของพระกริ่งให้มีขนาดใหญ่ขึ้น โดยยึดรูปแบบจากพระกริ่งโบราณทรงจีนใหญ่ ด้านหลังของฐานจะมีทั้งแบบมีบัวและไม่มีบัว ตำแหน่งการเจาะรูฝังเม็ดกริ่งจะยังคงอยู่ที่ด้านข้างแต่เยื้องไปทางซีกขวาของฐานหลัง เริ่มมีการทำโค๊ดหล่อหรือตอกโค๊ดเม็ดงาที่ฐานหลัง สมเด็จโตมีส่วนร่วม(ฝ่ายสงฆ์)ในการจัดสร้างพระกริ่งและพระในรูปแบบอื่นๆด้วย ส่วนหนึ่งได้เก็บรักษาไว้ที่วังหน้าเรื่อยมาตลอดรัชสมัย ร.๔ เมื่อเริ่มรัชสมัย ร.๕ (พ.ศ. ��'๔��'��') การสร้างพระกริ่งจะมีรูปแบบพิมพ์ทรงหลากหลายมากขึ้นเนื่องจากมีเวลาในการจัดเตรียมพระราชพิธีบรมราชาภิเษกครั้งที่สองนานถึง ๕ ปี (ตั้งแต่พ.ศ. ��'๔��'��' ถึงพ.ศ. ��'๔��'๖) การเจาะรูเพื่อฝังเม็ดกริ่งได้เปลี่ยนมาเจาะรูที่ใต้ฐานแทน สมเด็จโตได้มรณภาพ (พ.ศ. ��'๔��'๕) ก่อนพระราชพิธีครั้งที่สอง สมเด็จพระมหาสมณเจ้ากรมพระยาปวเรศวริยาลงกรณ์ รับช่วงการสร้างพระกริ่งต่อในรัชสมัย ร.๕ พระองค์ท่านจึงให้สร้างแบบพระกริ่งปวเรศขึ้นในปี พ.ศ. ��'๔��'๖ และสร้างแบบพระกริ่งใหม่อีกครั้งในปีพ.ศ. ��'๔๓๔

อ้างอิงhttps://goo.gl/iV41ad
อ้างอิง 2 https://goo.gl/LJpz6hอ่านเพิ่มเติม